...

இவ்வறைக்குள் 
திணறும் சுவாசத்தை 
இந்த ஜன்னல் வழியாக 
எங்கேயனுப்பலாம் ?

மஸ்ய ராணி

நீளும் என் இரவுகள்
ஒரு கண்ணாடி ஜாடிக்குள் 
சமுத்திரமென
சஞ்சரிக்கையில்
மஸ்ய ராணியாய்
சயனித்திருக்கிறேன்

தங்கநிற மயிர்கற்றைகளை
கோதியவாறு புறப்படும்
உன் புகார்கள்
இப்பொழுதில்
என் செவி சேர்வதில்லை

பகிரங்கமாய்
அறிவிக்காவிடினும்
சரணடையும்
உன் புலன்களில்
பொறிக்கிறேன்
நீ அறிந்தேயிராத
என் தரப்பை

ஆறாக் காயங்களின் சீழை
மாறின் இடையோடும் உப்பு நீர்
கழுவிச் செல்லுகையில்
பேரிரைச்சலோடு
இளைப்பாறத் துவங்குகிறேன்

...

சாயந்திர நடையில் 

பதிவாக 

தோளமர்ந்து வருகிறது 

ஒரு வண்ணத்துப்பூச்சி 

அரக்கும் 

வெளிர் மஞ்சளும் 

வெள்ளை புள்ளிகளும்

குறுக்கில் சாம்பல் நிற 

கீற்றுகளும்

கொண்டதாய் உள்ள

அழகான 

இவ்வண்ணத்துப்பூச்சிக்கு 

இல்லை 

நிறங்கள் குறித்தான 

அனுமானங்கள் 

....

மழைக் கம்பிகளை
இலகுவாய் பற்றி

வானம் புக

ஆயத்தமாகிறது

சற்று முன்

குளமாய் மாறிய

என் தேகம்

அனக்கங்களற்ற நதி

நானற்று நீ நடந்த
அந்த ஏழாவது அடியில்
பிறக்கிறது
ஓர் அனக்கங்களற்ற நதி

நேற்றிரவு அனிச்சையாய்
படர்ந்தது வரை
நமதான ஸ்பரிசங்கள் யாவும்
இலைகளாய் உருக்கொண்டு
மிதக்கின்றன

ஸ்தம்பித்த மேகங்களின்
கடைசி காதற்துளி
இனி ஏற்படுத்த போவதில்லை
எந்தவொரு அதிர்வையும்
ஏதாவதொரு நீர்த்திவலையையும்

எனினும்
தீர்க்கமாய் தெரிகின்ற
என் பிரதி பிம்பத்தில்
மிக சமீபத்தில்
நீ

:)

x

வலியறியும்

கண்ணீர் உறுஞ்சும்

வெளிரும் காதலறியும் 

தாளாத பிரிவும் புரியும் 

எல்லாம் க்ரஹித்த பின்பும் 

என் அடிவயிற்றை

சிநேகத்தோடு ஸ்பரிசிக்க 

விளைந்திராத

உன் பிஞ்சு பாதங்களுக்கு 

மட்டுமியலும் 

...

கொஞ்சம் அருகிலமர்
தலை கோது
மூக்கில் உரசு
புன்னகை
நான் முத்தமிடுகிறேன்

!

சுயவிரக்கதின் ஜ்வாலை

என் பாதங்களில்

பற்றத் துவங்குகையில்

கசிகிறது

இறப்பின் விசும்பல்கள்

கர்வத்தின் பெருமழை

என் சிரசினின்று

பொழியத் துவங்குகையில்

பீறிடுகிறது

சிருஷ்டியின் பிரவாகம்

முரண்களின்

மொத்தமும்

என்னில்

நான்

பூரணமானவள்

....

நடக்க யத்தனிக்கும்
குழந்தைகள் பறவைகள்
அவர்கள்
அறியாமற் பதிக்கின்ற
ஒவ்வொரு அடியிலும்
பிறக்கிறது
மற்றுமொரு வானம்

:)

விடாது பொழியும்
மழை விட்டுச் செல்லக்கூடும்
வானவில்லை
சிலநேரங்களில்
கவிதையையும்